نیکی
* مرد نیکوکار همچون کودک بی گناه که به کسی اذیت نکرده از آزار کسی نمیترسد. همچو کوه گران دلش سنگین و محکم است و از سردی و گرمی روزگار نمیترسد و رو نمی گرداند.
* آدم نیک از آن دنیاست. کسب و کار هر کس است با هم پیوند و خویشی دارد چشم و آغوش همه برایش باز است.
من
* من زهری است که بهر شرینی بریزیم کشنده میشود.
* آن لذت هیا ندیده که در عقبش میدویم همه را ( من) از دست ما میگیرد سد راه سعادت ما (من )است هر لحظه یی که من را فراموش کنیم دنیا خرم میشود سرمایه خوشی کار و خود فراموش کردن است.
عقل
* عقل سلیم آنست که وظیفه خود را دانسته و فهمیده باشد.
* خردمند کسی است که هرگز رنجور نشود.
* عاقل آنست که در هر جا و حالی به کاری مشغول و خوش بوده است و از فکر خوشبختی محال آزاد باشد خوشبختی اگر ممکن شود همین است.
خوشبختی و وظیفه
* کسی که خوشبخت نباشد گنهکار است.
* باید عمر خود را چنان بگذرانیم که در هنگام مرگ برروزگار گذشته حسرت نخوریم و از تذکر آن ایام که بیهوده تلف شده آه سرد از پر درد بر نیاوریم.
*وظیفه و خوشبختی با هم میروند.
* وای بر آنکس که در زندگی منظوری ندارد و در خلال ایام کاری انجام نمیدهد.
* باید زندگی را بمیزان اعمال خود سنجید نه بماه و سال چه خوبست زندگی را با اعمال خود زینت دهیم خرمی و نشاط را شعار خود سازیم رنج و بد بختی را بخود راه ندهیم.
* انجام وظیفه مایه خوشبختی و سرفرازیست.
* انسان مغرور - چرا بخود نمی آیی؟ خوشبختی و بدبختی تو مربوط به آسمان نیست ستارگان را متهم مساز که فقط یک ستاره درخشان در سرنوشت تو تاثیر دارد و آن هم (اراده )توست کار کن و اراده داشته باش که جن و پری را با تو کاری نیست تمام خوبیها و بدیها از تو بر میخیزد و بتو بر میگردد. وظیفه خود را انجام بده و از هیچ چیز باک مدار.
* کسی که بدی نبیند از خوبی لذت نمیبرد کسی که رنج نکشد قدر راحت را نمی داند کسی که در گرمای تابستان در میان ریگزار های سوزان جانش از تشنگی بلب نرسیده باشد منزلت آب روان را نمیشناسد.
صبر
* صبر و قناعت چه در موقع بدبختی و در روزگار خوشبختی بهترین یار و پشتیبان ماست.
*اگر صبر و قناعت را شعار خود سازیم بدبختی هم بقدر خوشبختی ارزش دارد.
* برای مظفریت در معرکه زندگی سلاحی بهتراز خونسردی متانت و صبر نیست.
* وقتی مصیبتی بشما روی آرود سپر صبر را بسر کشید و بآن روبرو شوید تا د رسایه صبر مصیبت نعمت شود و رنج راحت گردد.
*چه سلاح خوبیست صبر و متانت کسانیکه حوادث روزگار با وحشت و اضطراب استقبال مینمایند خطا کارند و با دست خود مصائب خویشرا چندین برابر بزرگتر میکنند.